Φυσικοθεραπεία στην νόσο Alzheimer.

Η νόσος Alzheimer είναι μια χρόνια εκφυλιστική διαταραχή. Αποτελεί και την πρώτη αιτία άνοιας στην εποχή μας. Το κυριότερο σημείο της νόσου είναι οι παθολογικές απώλειες μνήμης. Ακόμα μπορεί να παρατηρηθεί έκπτωση της γλωσσικής λειτουργίας, αντιληπτικής ικανότητας, προβλήματα ευθυκρισίας και διαταραχές συμπεριφοράς (αναστάτωση, παράνοια).

Λόγω των προαναφερθέντων σημείων ο ασθενής με Alzheimer πολλές φορές παρουσιάζει και μειωμένη κινητική ικανότητα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση της λειτουργικής του ικανότητας. Επομένως είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίζεται από την αρχή της εμφάνισης της νόσου με στόχο την αποτροπή μιας ραγδαίας εξέλιξης,

Ακόμα σε αρκετούς ασθενείς συνταγογραφούνται φάρμακα για τον έλεγχο των ψυχιατρικών συμπτωμάτων που συνοδεύουν την άνοια. Τέτοια φάρμακα είναι συνήθως αντικαταθλιπτικά, υπνωτικά και νευροληπτικά που όμως έχουν ως πιθανές παρενέργειες την αστάθεια και τη ακόμα μεγαλύτερη μείωση της κινητικής ικανότητας του ασθενή. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό ο ασθενής αυτός χρειάζεται την βοήθεια ενός φυσικοθεραπευτή για να αντιμετωπίσει αυτές τις παρενέργειες.

Ο φυσικοθεραπευτής στοχεύει σε 3 μεγάλες κατηγορίες ασκήσεων: - Αεροβική άσκηση (βελτίωση καρδιοαναπνευστικής λειτουργίας). - Ασκήσεις ενδυνάμωσης του μυικού συστήματος (διατήρηση λειτουργικότητας). - Ασκήσεις ελαστικότητας (διατήρηση λειτουργικότητας).

Οι προκλήσεις στην εφαρμογή ενός προγράμματος ειδικής άσκησης σε έναν ασθενή με Alzheimer φαντάζουν αλλά και πραγματικά είναι πολλές. Όμως με υπομονή και επιμονή και με τη βοήθεια ενός ειδικού μπορούν να επιτευχθούν σημαντικά αποτελέσματα.